Bir haftalık iş seyahatim dün bitti.
Kuzey Irak Süleymaniye’den geldim.
Sanki uzun yıllar onlar savaşmadı komşuları
İran’la.
Demokrasi dersi verdi Sam amca onlara.
Sözüm ona diktatör Saddam’ı devirmek için yaktı
yıktı koca ülkeyi.
Binlerce kişiyi gömdü bu yolda çöllere.
Bugün bakıyoruz, Kuzey Irak, Erbili ve Süleymaniye
ile ekonomik sıçrayışta.
Kalkınma hızı tavan yapmış. Kişi başı milli
gelir refah seviyesinde.
Görüştüğümüz halk bize tüm açıklığı ile
bizzat aktardı gerçekleri.
Irak da Hükümet vatandaşına teşvik veriyor.
Çünkü çıkan petrol bu ülkede yaşayanın da hakkı diye.
Onun için, oturum hakkı olan tüm evlere,
aylık toplam değeri 120 bin Dinar yani, 190 lira bulan temel gıda maddesi
paketi veriyor.
Benzin en pahalı devrinde ama litresi 1000
dinar yani 1 lira 40 kuruş.
Mazot 800 dinar yani 1 lira bizim
paramızla.
Ayrıca da her ay kullanması için 200 lt
yakıtı da yarı fiyatına yakıt veriyor.
Ulaşım araçları taksi, dolmuş,otobüs yarı
fiyatına yakıt alıyor.
Bir araç, 65 litre mazotla depo
doluyor, yani sizin anlayacağınız, 52 lira ile misal Ankara’ya gidip
gelebileceksiniz.
Yine bir diğer örnek verecek olursak, bir
sebze, meyve kamyonu 10 numara yağ kullanmadan, havayı kirletmeden, şimdiki
rakamların tam dörtte bir fiyatına Ankara haline ucuz maliyetli mal
indirebilecek.
Vatandaş
işçi, memur, emekli ucuz tencere kaynatabilecek mutfakta.
Kısacası
sosyal yaşamın içinde, yakıt ile ilgili her türlü vergi indirimi enflasyonu
aşağı çekmek demektir.
İşte
Irak’da bunlar gelir seviyesinin yükselmesine sebep oluyor. Vatandaşına en
düşük vergiyi uygulayarak hem devlet vergi kaybına uğramıyor, hem de
yatırımları teşvik ediyor.
Her
bireyi arı gibi çalışıyor, ödeyebileceği vergisini zamanında ödüyor.
Ya
bizde.
Aldığın
soluk bile nerede ise vergilendirilecek.
Ehliyet
değişecek, pasaport değişecek değerli kağıt bedeli hart.
Yok
araç taşıt pulu, yok fenni muayene her yıl olacak hart.
Notere
git sene başı defter aç ver harç defter kapa ver harç.
Mesleki
odalara kaydol many, iş güvenlik yasa denetimi yaptır many.
İn
artık şu vatandaşın sırtından da yatırımcı bir soluklansın.
Soluklansın
ki emeklisi, işçisi, memuru bir hayat öpücüğü alsın bu fani dünyadan.
Bu
kadar badireler atlatmış bir Irak kadar olamıyorsan, halkına refah için de
yaşam şartlarını sağlayamıyorsan bırak demokrasi söylemlerini artık kimse
inanmıyor sana.