DUAYEN

Yönetimin Çivisi Çıktı

CAN PULAK

     AKP’nin raf ömrü tamamlandı. Son kullanma tarihi çoktan geçti. Devleti bırakın yönetmeyi, duvara doğru koşturuyor devamlı. Böyle giderse göreceğimiz zarar, telafi edilemeyecek boyutlara ulaşır.
     Bu hükümetle seçimlere kadar başımızı gözümüzü yarmadan gidebilecek miyiz acaba? Daha doğrusu bu hükümet Türkiye’yi kazasız belasız seçimlere götürebilir mi? Bunları ciddi olarak düşünmek zorundayız. Ülkede aklı başında herkes, tüm Türkiye sevdalıları geleceği iyi görmüyor. Sadece iktidarın nimetlerini yalayan, maçoluktan ve külhanbeylikten hoşlanan kesimle, dinin siyasete bulaşmasından memnun olanlar alkış tutuyor bu yönetime. Gerçek dindarlar bile şikayetçiler durumdan.
     Bakmayın siz anketlere. Hiçbiri sağlıklı sonuçlar vermiyor. Kaldı ki, yaşadığımız günlerdeki sürekli değişiklikler, anketörlerin sorularını havada bırakıyor. Sokaktaki nabzı iyi tutmak lazım, halkın arasında dolaşmak, yaşamak gerekiyor bu işler için. Bilimsel verilerden çok, günümüzde gerçek

yaşam ortaya çıkarıyor sonuçları. Geçen yıl 50 kuruşa müşteri bulamayan patates, ilçelerde 5, büyük şehirlerde 7, İstanbul ve Ankara’daki marketlerde 10 liraya kadar çıktı. Yiyecekler ateş pahası. Ülkeyi yönetenler çarşı pazardan uzak yaşıyorlar. Eline fileyi alıp pazara gideni yok denecek kadar az. Sadece iktidar milletvekilleri değil, muhalefet mebusları da gerçek yaşama yabancı.
     Piyasada yangın var. Fiyatlar iyice el yakıyor. İktidarın enflasyon hesabına gülmemek mümkün değil. Yüzde 7’den bahsediyorlar.. Bunlar ya sayı saymasını bilmiyorlar ya da hiç dayak yememişler. Gerçek enflasyon yüzde 20’leri aştı. Eğer ping-pong topunu, çamaşır mandalını, ayakkabı bağını, plastik terliği, çiviyi filan ölçü alırsanız, enflasyon yüzde 7’nin de çok altına düşer. Ama kazın ayağı öyle değil işte, kabak çekirdeği bile 15 liraya çıktı, zeytin 20 liraya doğru tırmanıyor. Fakirin yemeği kuru fasulye 10 lirayı çoktan aştı.
     Seçimi kazanmak,sandıktan çıkmak filan mühim değil. Ülkede huzur yoksa, kimse kendisini güvende hissetmiyorsa, yargıya ve polise inanç sıfırlandıysa, yönetime saygı yerlerde sürünüyorsa, sandıktan çıkma fiyakasının arkasına sığınmak, hiç bir şey ifade etmez. Ülke adil idare edilmiyorsa, milletin parası havaya savruluyorsa, yolsuzluk ve suistimal iddiaları havalarda uçuşuyorsa, bunların hesabını sormak zorlaşıyorsa, ilgili ve soruşturmayla görevli memurlar oradan oraya sürülüyorlarsa, bu yönetimin çivisi çıkmış demektir.
     Hayır neyi anlayamıyorum biliyor musunuz, devletin ve milletin bölünmezliğine namusları üzerine yemin edenler, yaşadığımız bunca rezaleti içlerine sindirmeye devam ediyorlar. Ne yapsınlar demeyin, onu da ben mi söyleyeyim yani? Peki, laikliğin mayına oturtulduğunu, her gün paspas gibi çiğnendiğini ve dinle devlet işlerinin artık iyice iç içe girdiğini görüp, Cumhuriyeti ve Anayasa’yı koruması gereken yargı yetkilileri, neden yetkilerini kullanmazlar ki..? Cumhurun başı, üzerimizdeki kara bulutları fark edemiyor mu hala? Devlete paralel yapılardan bahsediliyor,bunu ben değil ülkenin Başbakanı söylüyor da, Cumhurun başı niye el koymuyor olaya, neden Bakanlar Kurulu'nu toplantıya çağırmıyor, niçin birbirine giren devlet kurumlarını uzlaştırmıyor? Bunları anlamak mümkün değil.
     Adam gibi yönetilmezsek, kimse demokrasinin faziletlerinden bahsetmesin artık. Çünkü bizde uygulananın gerçek demokrasiyle uzaktan ve yakından ilgisi yok. Demokrasi bir uzlaşma rejimidir. Herkesle kavgalı Başbakanın ağzına ve diline baktığınız sürece,onu Meclis’te alkışlayan, basında pohpohlayan yandaşları gördükçe, bizdeki demokrasinin dünyada bilinen ve tanınan evrensel demokrasi anlayışının ne kadar uzağında olduğunu fark edersiniz.
     Demokrasiyi genel kurallarıyla kabul etmeliyiz. Sıradan politikacıların tanımlamaları ve uygulamalarıyla değil….