DUAYEN

Karanlığın fotoğrafı

CAN PULAK

Türkiye’nin tehlikeli gidişi hepimizi ürpertiyor.

İç ve dış sorunlar belimizi iyice bükmeye başladı.Sınırlarımızdaki rezaletler yenilir yutulur, sineye çekilir gibi değil. Bir avuç hain Türk devletiyle dalga geçiyor. Açıkça tehdit ediyor, ne söz verildiyse biran önce yerine getirilmesini istiyor. PKK çekilmiyor, çekilmiş gibi gösterdiği 500-600 militanın yerine dağ kadrosuna 2000 kişi daha ekliyor. Gücünün bir kısmını Suriye sınırımıza kaydırıyor.Böylece karşımızdaki cephe genişliyor, hükümetin acemi ve başarısız dış politikası Türkiye’nin başına ciddi bir bela olup çıkıyor.

Doğu ve Güneydoğu’da terör yangını devam ediyor. Süreç hikayeleri, anlaşma ve uzlaşma masalları hedefine gitmek bir yana, devletimizin aleyhine gelişiyor. Ordumuzun eli kolu bağlandı,ne içerdeki nede dışarıdaki teröristlerle gereği şekilde boğuşamıyor.Başbakan bölgeye havaalanları yaptıklarını söylüyor, teröristler iş makinalarını yakıyor. Havaalanı ihale bedelinin yüzde 10’unu haraç olarak istiyor.

Hala Suriye’ye çatıyoruz. Hala Mısır’daki gelişmelere tepki gösteriyoruz. Boyumuzun

ölçüsünü aldık ama, Başbakanla Dışişleri Bakanı farkında bile değiller ya da öyle davranıyorlar. Güçlü Türkiye’den bahsedip duruyorlar ama kendilerinden başka inanan kalmadı çevrede. Dış politikamız iflas etti. Yabancı gazeteler çok ağır şeyler yazıyorlar hakkımızda. Üzülmemek mümkün değil.

Hükümetin bu kafayla memleketi seçimlere kadar götürebilmesi zor. Sonbaharda okullar açılıyor, ekonomik krizin alarm çanları şimdiden çalmaya başladı. Partisinin içindeki homurdanmalar ayyuka yükseliyor. Bizimki farkında değil, hayalindeki masalları anlatmaya devam ediyor millete.

Onu televizyonda izlerken, hepimizi aptal yerine koyduğunu görüyorum. Öyle şeyler söylüyor ki, ya ben bu memlekette yaşamıyorum yada o bu ülkeyi yönetmiyor. Gözümüzün içine baka baka,gerçekleri tersyüz ediyor. Meğer biz ne mutlu, ne güçlü bir ülkede yaşıyormuşuz da, haberimiz yokmuş.

Oldu olacak, gerçekleri bir de biz anlatalım Başbakana. Güzelim Türkiye’yi berbat edin diye ihaleye çıkarsaydık,onun gösterdiği başarıyı kimse gösteremezdi. Belki eksiklerimiz, aksaklılarımız

vardı ama, kurumlarımız tıkır tıkır çalışıyordu eskiden. Siyasetin değil, devletin memurları işbaşındaydı. Yargıya güveniyorduk,orduya güveniyorduk, polise güveniyorduk. Şimdi bu güvenimizin yerinde yeller esiyor.

Koskoca Türk devleti, günden güne eriyor. Bu gidişe dur diyememek de, bizleri kahrediyor. Anlatabildim mi acaba?