DUAYEN

Biri Yetmedi Sanki

CAN PULAK

Bu ülkede bir seçim yapıldı ama, sonucuna pek kulak asan yok. Sanki yapılmamış gibi yaşıyoruz ve sorumsuzlukları normal sayar gibi bir tepkisizlik içindeyiz.

Bu millet muhalefete yüzde 60 oy verdi ama, galiba iktidar aldı bu oyu. Öyle ya, hiç bir şey değişmedi çünkü. Eski tas eski hamam, tellaklar bile aynı. Böyle olacaksa, niye yaptık ki biz bu seçimi? Milletin yüzde 60 oyu nereye gitti? Bu oyu alan muhalefet partileri, gereğini niye yapmıyorlar acaba?

Biz devamlı AKP’ye çatıp duruyoruz. İktidarı milletin talimatına rağmen almamakta direnen muhalefete yüklenmek gerek. Bu muhalefetle bizim iktidarı alma şansımız yok. Bunu artık kabul etmeliyiz. Yok armudun sapıydı, yok üzümün çöpüydü gibi mazeretlerle, bir araya gelmemek için direniyorlar adeta.

Seçim olalı bir ayı geçti. Meclis Başkanlığı gibi çok önemli bir makamı bile koruyamadı muhalefet. Milli Savunma Bakanlığında başarısızlığın zirvesine çıkanı, sanki mükafatlandırıyormuş gibi bir de Meclis Başkanı yaptılar. Başkanlık Divanı hala oluşmadı, komisyonlar hala kurulmadı, çalışmayan Meclis’e tonlarca para ödüyoruz. Devleti hala eski hükümet yönetiyor. Yenisini kurmakta gecikince, usulsüzlükleri, yolsuzlukları, partizanlığı önlemek mümkün olmuyor ki…

Bugüne kadar tek adamdan, ülkeyi dilediği gibi yöneten, Anayasa’yi hiçe sayan bir adamdan şikayetçiydik. Şimdi rejimi zorlayan, hatta tıkayan bir adamımız daha oldu. Biri yetmiyordu sanki, ikisiyle uğraşacağız artık. Devletin başına devlet geçecek diye inlettiler ortalığı. Öyle anlaşılıyor ki, bizim devletin muhtarlığa bile niyeti yok. Siyaset iktidar için yapılır, muhalefet için siyaset yapanına ilk defa rastlıyoruz. Rahmetli Osman Bölükbaşı, yeterli oyu alamadığı için hep muhalefette kalmıştı. Devlet Bahçeli öyle mi, millet ona iki defa oy verdi, birinde iktidarı bırakıp seçim istedi, ikincisinde iktidara ortak olmamak için ne mümkünse yapıyor.

Merkez sağdaki,AKP’ye kızan seçmenler (eski Anap’lılar, DYP’liler) mecburen MHP’ye oy veriyorlardı. Artık bunların yeni bir seçimde, başında Devlet Bahçeli’nin bulunduğu MHP’yi desteklemelerini, oylarını ona vermelerini kimse beklemesin. Çıkın sokaklara, şöyle bir kulağınızı dayayın ortalığa, Bahçeli için neler söyleniyor dinleyin. En hafifini söyleyeyim, (Düş artık milliyetçilerin yakasından, hem ülkeye hem millete zarar veriyorsun. Partiyi bırak, evine git) diyorlar. Haydi kendi duymuyor, yakınları da mı söylemiyor ona?

Türkiye çok kritik bir dönemden geçiyor. Çevremizde, sınırlarımızda, doğu ve güneydoğu bölgemizde yangın var. Alevler üstümüze doğru geliyor, harp patladı patlayacak, muhalefet partileri Türkiye’yi koruyacaklarına, kendilerini korumaya çalışıyorlar,hala kırmızı çizgilerinden bahsediyorlar. Böyle bir sorumsuzluğa sonunda millet,bir kırmızı kart çıkarır ki,kaçacak delik arar siyasetçiler.

Adam sana Başbakanlığı veriyor, (gel hükümeti kuralım) diyor, sen hala yan çizip duruyorsun. Milletin talimatına uymayacaksan, orada ne işin var? CHP’yi itekliyorsun, HDP’yi yok sayıyorsun. Oyunu kuralına göre oynamayacaksan, bırak bu işi çekil git. Gölge etme, başka ihsan istemiyoruz. Evet ben de karşıyım devletin Kürt politikasına, Kürt şımarıklığına, yasa ve Anayasa’ya kafa tutulmasına, ama millet onlara da oy verdi, teröristin yakını uzağı filan demeden 80 mebusu Meclis’e sokmadı mı? Ne yapalım şimdi, yok mu sayalım bunları, yoksa oturup adam gibi konuşalım, hükümeti bir an önce kurup, Cumhuriyeti ve Anayasayı güven altına mı alalım?

İşin şakaya gelir tarafı yok. Önemli olan Türkiye’dir, Türkiye’nin milli menfaatleridir. Milliyetçilik çok önemli bir kavramdır, o kadar önemlidir ki, Devlet Bahçeli’nin kaprisleriyle zarar görmemesi gerek. Bugün Türk milliyetçilerinin kemik gibi durmaları, Türkiye’nin önünü tıkamamaları, hükümete ortak olup, ülkenin zararlarını asgariye düşürmeleri gerekiyor.Bu iş Devlet’le olmayacaksa, Devlet’siz formülü bulmalı ve genç Türk Milliyetçilerinin önünü açmalıyız. MHP liderini ve etrafındaki uyuşuk kadroyu emekli etmenin zamanı geldi de geçiyor bile…