Merhaba sevgili okurlar…
Bu köşeden bundan böyle haftada bir gün sizlerle sohbet edeceğim. O kadar çok ihtiyacımız var ki; sohbet etmeye, karşılıklı oturup, ekran üzerinde değil yüz yüze, gözlerimizin içine bakarak konuşmaya…
Köşeme adımı da verdim. Bunu ego olarak düşünmeyin… Bu fani dünyada bir iz bırakmak lazım. ‘’Söz uçar, yazı kalır’’ demiş M.Ö 2000 yılında bir düşünür. Sosyal medyada yazdıklarımızı biz de toparlayalım istedik. Oysa günümüzde ne söz uçuyor, ne de yazı kalıyor orta yerde. Varsa yoksa sosyal medya…
---
Hayatı, insanları, evrendeki tüm canlı-cansız varlıkları etiketlediğinizde gerçek duygu ve kalp gözünü göremezsiniz. Sevgi alış-verişinizde koşul, plan, etiket söz konusu olduğunda samimiyetten söz edemezsiniz:
Ancak yüreğinizi şeffaf olarak ortaya koyarsanız, evrende sana şeffaf ve samimi yanıt verir.
Bir de benci olmakla bencil olmayı karıştırmayın
Birincisi olması doğa gereği,
İkincisi evrenin seni reddetme hali…
---
Haydi gelin bazen saçmayalım
Yaşadığımız bu zorlu süreçte çevremizdekilerle; biraz kuralcılıktan çıkıp ruhlarımızı hoş tutmaya çalışalım.
Sanırım hepimizin birbirinin desteğine ihtiyacı var.
Mesela sevmeyi deneyelim sevmediklerimizi… Affetmeye çalışalım hatalı gördüklerimizi, ya da görmezlikten gelelim…
Ne kaybederiz?
Gelin saçmayalalım
Arıza olalım,
Deliyi oynayalım
Çoluk çocuk
Bir de biraz bunu deneyelim
Korkmayın; biraz maskeleri gevşetin. Emin olun kurallı yaşamanın sizi nasıl yorduğunu göreceksiniz…
---
Elbette insani duygularımız var. Dileklerimiz, arzularımız da…
Ancak paylaşmak lazım…
Paylaşmak en güzel duygudur çünkü,
Hayal edebilirsiniz ama gerçekleşmesi çevrenizdekilerin teşviki ve desteği ile mümkün,
Tüm mesele açık, net, dürüst olabilmekte…
Benden söylemesi, tüm kalbimle, şeffaf sevgimle.