Ya Cahilsin, Ya Hainsin

Alman parlamentosunun “Türkler, Ermeni soykırımı yaptı” kararı birçok konuda incelenmeli ve irdelenmelidir.

Birincisi; 1915 yılının yüzüncü yıl dönümü 2015 olduğu halde neden bu kararın alınması 2016 yılında gerçekleştirilmiştir?

İkincisi; Ermenilerin Doğu Anadolu’dan tehciri Nisan ayında olduğu halde neden Mayıs ayında böyle bir karar alınmıştır?

Üçüncüsü; Ermenistan ile Türkiye arasındaki Gümrü, Kars, Moskova ve son olarak da Lozan’da uluslar arası sözleşmelerle çözümlenmiş bir olayın bugün tekrar gündeme getirilmesi, ne kadar hukuka uygundur ve bu sözleşmeleri tanımamak değil midir?

Dördüncüsü de Alman Parlamentosuna karar taslağını getiren Yeşiller Partisi milletvekilinin Türk kökenli olmasına karşın Türkiye aleyhindeki bu utanç verici suçlamayı kabul etmesi ve ettirmeye çalışması cahillikten midir, hainlikten midir?

Yanıtları sırasıyla görelim:

Almanya’da yerleşik üç milyon Türk ve Türkiye’de yerleşik yirmi bin Alman ve derin tarihsel ve ekonomik bağlantılarımız var. 2012-2014 yılları arasında Türkiye’ye gelen turistlerin milliyetlerine göre dağılımında Rusya’dan 4,5 milyona yakın turist gelmiştir (Almanya’dan sonra 2.sırada) Almanya 5.250.036 turist ile % 14,25 ile birinci sıradadır.(*)

Rusya ile olan turizm uçak düşürülmesi olayıyla bitirildi.

Bu kararla Almanya ile olan turizm bitiriliyor. Bu nedenle Alman Parlamentosunun kararının içeriği kadar zamanlaması da önemlidir.

1915 yılında, İngiltere’nin kışkırtmasıyla, Doğu Anadolu bölgesini işgal etmek üzere Kafkaslardan Türkiye’ye yürüyen Çarlık Rusya’sının ordusuna yardım için Osmanlı (Türk) Ordusunu arkadan vuran Ermeni Çeteleri faaliyete geçirilmiştir.

Sovyet Ermenistan’ının önemli devlet adamı Boryan’ın, Sovyet Rusya Arşivlerinden çıkarılmış belgeleriyle, Ermeni Taşnaksutyun Partisinin Doğu Anadolu’da kitlesel kıyım yapmak için oluşturulduğu açık ve kesindir(**). Bu katliam yapılmış; birçok köyde Türk erkekleri camilere doldurularak palalarla doğranmışlardır.

Bu nedenle Ermeniler için tehcir kararı alınmıştır.

Ermenilerin Doğu Anadolu’dan kitlesel göç ettirilmesi, büyük acılar çekilmesine neden olmuştur. Yollarda hastalıktan ölenler olduğu gibi, üzerlerindeki malların yağmalanması için öldürülenler de olmuştur. Bu konuda tedbirli olmayan birçok asker ve sivil yönetici o zamanki Osmanlı Yönetimi tarafından cezalandırılmıştır.

Doğu Anadolu bölgesinde karşılıklı bir gırtlaklaşma yaşanmıştır.

Ancak, bu bölgenin dışında yaşayan Ermenilere zarar verilmemiştir.

Eğer bir soykırım olsaydı, sadece belli bir bölgedeki değil tüm ülkedeki Ermenilerin katledilmesi gerekirdi. Böyle bir katliam asla olmamıştır…

Gelelim Türk kökenli bir Alman Milletvekilinin bu kanun taslağını vermiş olması sorununa;

Yukarıda yazdıklarımızın dışında, bütün bu olayları, Sovyet Arşivlerini, Türk (Osmanlı) Arşivlerini tarayarak ortaya koyan değerli çalışmaları; özellikle Mehmet Perinçek’in belgesel nitelikteki kitaplarını, böyle bir karar alırken okumamış olduklarını düşünmek istemiyoruz. “Ermeni Milliyetçiliğinin Serüveni” , “Rus Devlet Arşivlerinden 150 Belgede Ermeni Meselesi” , “B.A.Boryan’ın Gözüyle Türk-Ermeni Çatışması” gibi tamamen belgelere dayalı kitapları okumamışlarsa bu cahillik kabul edilemez. Okuyup da yine de 78 milyon Türk yurttaşını soykırım suçu işlemiş atalara sahip olduklarına ilişkin bir inanca saplamaya çalışmak da kendi halkına ihanettir.

Çarlık Rusyası yıkıldıktan sonra Sovyet Ermenistan’ı ile yapılan anlaşmalarla, Ermeniler Türkiye’den toprak talepleri olmadığını, tazminat istemediklerini, 1915 olaylarının “karşılıklı kıtal” (karşılıklı kıyım) olduğunu kabul etmişlerdir.

Ermeni meselesinin dört uluslar arası antlaşmaya rağmen sürekli gündeme getirilmesi ülkemizi yönetenlerin acizliğini, beceriksizliğini ve kendi yurttaşlarımıza bile bu olaydaki haklılığımızı, zorunluluğumuzu ve dürüstlüğümüzü anlatamamış olmamızdan kaynaklanmaktadır.

(*)https://yandex.com.tr/gorsel/search?img_url=http%3A%2F%2Fwww.turizmdebusabah.com