Ölümden Başkası Yalan…

Kaç zamandır elim varmıyor kaleme.

Pandemi belirliyor gündemi uzun zamandır.

Covid 19 tıktı bizi evlere.

Ana baba, çor çocuk

Eş dost akraba koptu birbirinden bu dönemde.

Bulaşma olmasın derken bozuldu ruh halimiz.

Sevgimizi dokunarak gösteren biz,

Yakınımızdan biri geçse panik oluyoruz

Kazara bir yere dokunsak saatlerce yıkanıyoruz,

Yetmiyor dezenfektan sıkıyoruz her yere.

Bazen tek maske bile az geliyor

Çifteliyoruz üst üstte.

İşyerinde herkes korkuyor birbirinden

Selamlaşmak bile zor

Bireyselleştik epeyce

Yine de can alıyor baş belası covid 19

Yüreğinize kocaman bir kor bırakarak.

Dün bir iş arkadaşımızı kaybettik.

O bir sağlıkçı, bir doktordu.

Sevgi doluydu,

Güler yüzlüydü,

Mücadeleciydi,

O bir babaydı,

Aynı zamanda bir ana,

Acıydı zaten hayatı.

Geçen yıl eşini kaybetmişti

İkizleri vardı daha henüz on yaşında.

Yükü ağırdı

Ama umutluydu yaşamdan.

Çocukları için

Kalmaydı hayatta.

Olmadı corona canavarı

Yanlış adreslere

Yanlış canlara dokunuyorsun.

Küçücük yürekleri dağlıyorsun

Umutları, ocakları söndürüyorsun

Var git geldiğin vere

Uzak dur anadan babadan

Çordan çocuktan

Özelliklede sağlıkçıdan.

2020 yüreklerimizi yakmaya devam ediyor.

Yıldırmışken pandemi

Deprem ile sarsılıyor

Gençliğimin aydınlık yüzü

Güzel şehrim İzmir.

Corona yüzünden evde kalınca

Genç yaşlı insanlarımız

Can pazarına ,

Ölüm kuyusuna

Dönüştü çöken binalar.

Öldü çocuklar

Gençler

Yaşlılar

Öldü Umut,

Öldü Gelecek

İnsanlık öldü….

Yayın Tarihi
01.11.2020
Bu makale 3170 kişi tarafından okunmuştur.
Bu Haber İçin Yorum Yapın
NOT: E-Mail adresiniz web sitemiz üzerinde yayınlanmayacaktır.
CAPTCHA Image
Bu makaleye ilk yorumu yazan siz olun.

Yazara Ait Diğer Makaleler

Çerez Kullanımı

Kullandığımız çerezler hakkında bilgi almak ve haklarınızı öğrenmek için Çerez Politikamıza bakabilirsiniz.

Daha Fazla

Arama Yap!