Doğada Pazar;   Yörög'de Sağ-Sol Yoktur...

 

 

Doğada pazartesi yoktur demistik bir önceki yazida.

Ve insan; Törlenmez, Özden  kopar, yiterse doğada boşluk olmayacağından, başka canlarla ruhlanip yaşamın devam edeceginden söz etmiştik.

 

Yatıklik cagi, bütüncül ruh ve  zamansızliga evrilten  yor öq algısını;  bölüp, ayırıp dilimleyerek, yanları yöreleri boyutları işine gelecek biçime dönüştürme ugruna bütünü birbirinden koparmış, parçalamis daraltmistir.

 

 

Aslında doğada Pazar da yoktur.

Bu sebep Yör öq fikrinde -algısında Pazar; varlıktır,  üretimin ules edilip cogaltildigi daha çok edildiği fazlalastığıdır...

 

Pazar en çoktur hatta;

 

Doğada yan gelip yatıran,

Başkasının alın terinden biriktiren

Günleri, yönleri, canları birbirinden ayırıp yatigi bey kilan  denksizlestiren- dengesizlestiren algi yoktur aslında.

 

Doğayla birlikte akış vardır, o Algida.

 O akışı başlatan bir itici vardır; tan vardır, gün vardır,

 an vardır,  ana vardır,

 kadın vardır.

 

 Sıklıkla söylendiği gibi,

Toroslarda kadın günden önce  kalkar.

 Kadınlar günesi doğurmaya,

 güneşin cadirdaki simgesi olan ateşi yakıp güne eş olmaya, günle yarismaya kalkar.

 

Pazar günü güneş,  diğer günlerden anlı şanlı heyecanlı doğar..

Allanma bereketini şanlandiracagi güne kalkar kadınlar.

Ogulunu kızını unlendirecegi namlandiracagi günlere salalacagi salı gelmeden...!

Pazari söndürmek,  dilden canlandirmaya başlar.

 

Kadınlar yatıgi ayağa kaldırıp harekete geçirmenin ana simgesi olarak, güneşi dogurmak, ateşi harlamak uzere Pazar günü her günden, herkesten evvel kalkar.

 

 Kadın analar oq ' unu doğrultup yonelten yay gibi,  örgününü dört yöne yayacagi yurdun kapısından -yöresine kurar düzenini.

 

 Düzen kurduğu yeri demir kazikla imler- tamgalar.

 Tamgayi göğe tuğlar dalgalar ki,   çağlar arasında birbirini yitirmesin , buluşsun zamansizlikta yayilan boylar.

 

 

 Bu yüzden yörügun pazar ertesi ve de , pazarı  olmadığı gibi, yanı yöresi de iki değil coktur.

 Bundandir yörugun saği solu yoktur.

 

Sağ - sol; doğadan kopmuş, yatık sistemlerin bireyi merkez alan ve birey nereye dönerse o yönü sağ yada sol yapan yanıltıcı bir yonelisidir.

 

Güneşin  dogdugu yönden hareket alıp,  yönlenip, oqlanlari dort yone oq yapan kültürü yaratan ananın yönü, daha da çok çeşit ve de türlü tonda güneşten dem alan renklenistedir.

Bundandir her rengin şasilasi tonunda dokuduğu tamgalar , vurduğu davullarin bunu gösterişi .

Al dır

Göktur

Karadır

Aktır

Andır

Kuzcadır ...!

ruhaniyetine gore,

Gündür o yönlerin adı.

 

Buna göre uyanır, buna göre çadır kurar,  buna göre düzen kurar,

 buna göre yön verir ana kadın;  işe ,güce, cora, oglana , kizana...

 

Bunu çizer, bunu anlatır, bunu tamgalar dokuduğu culdan kilime;

Daga, taşa, yola, hana ..

 

Ve buna gore  aldığı ruhun yönüne göre yön verir çorun-çocuğun ok yoluna ....

 

Toroslarda o yonelisin yürüyüşün adı bolca yazılı ,  gerekirse kazilidir görene.

 

Ak dağlar, kuz yakalar

Gök yerler

Ala iyeler

Ala hanlar

Kara manlar

Kara yazılar

an T al lialar,

 Ala iyeler...

Boz üy Ler

Ak orenler

Akça enisler

İnişli yokuşlu dağlı taşlı dikli yarli yollar

hep bu yürüyüş adımlarından adlanmadir.

 

 

 

Eğer ruha ve ruhlarin boyutsuzlukta zamansızlık ta gunesten kopan ışık okları gibi bulusacagina inanırsan. Yönünü bundan çizer; Göğe bir demir kazikla T'örlenip imlersen Yör oq 'unu; bir gün yeniden kendinle buluşabilir, ölümsüzleşirsin.

 

Sadece sağdan- sola , soldan sağa gidip gelmenin  bir kopuş,  kayboluş olduğunun, sonlu bir dugumden ote varamayacaginin da bilgisidir bu aynı zamanda.

 

 Tor OZ larin bu bilgeliginde Torlenen yörugun doğaya uyan-uyumlanan sonsuz zamansızliga boyutlanis bilgisidir bu.

 

 Demirkazıkla varilan,  Oz  çarkindan yonlenip göğe ağan oqlanan-Tor oz olan;  yitip gitmeden, yeniden dönüp öz'e gelen..

 

Dört yönden yönlenip, imlenip, unlenip yeniden torla- çorla, Atayla anayla T or OZ demirkaziginda  kavuşan bir ok olur;

Gökten Törünü yazıp,  imleyen olursun

 zamansızlıktan sonsuzluğa ağan..!

Alda allanan

Akta aklanan

Gökte süzülen

Karada namlanip,  yeryuzunde  yitmeden her yonden  kendine dönen olursun.

 

Çin'den Akdeniz'e yurtlanip binyillarca yabancilasmadan kendini kucaklayan, canlanan olursun.

 

Düşüncesinde son olmayan doğa gibi; her gün, her ay, her mevsim, her yıl yeniden doğan olursun.

 

Bu yüzden Yor oq'un  düşüncesinde son dugumde boğulan sağ-sol olmadığı gibi;  yoruyup torlenen, Ozlasan oq ları vardır.

 

 Bu yüzden, sonsuzlugu imleyis Alif besinde  son harfi Z degil..!

Sonsuzluk tamgasi Oz dur.

 

Alfabesinde başa dönen sonsuzluga inancından; Yör öq' ün  Z kuşağı olmaz.  Demirkazıkla imledigi Tör Özünden , Toroslardan kendine gelen,  doğayla sonsuzluga doğan  iç uyanışı,  T'Öz çevrimi vardır .